Peter zit heel geconcentreerd te werken als zijn telefoon gaat. Hij neemt op en hoort aan de andere kant een raadslid van zijn gemeente. Het raadslid heeft een vraag voor hem. Ze kennen elkaar al een tijdje (professioneel), ze hebben goed contact.
Raadslid: ‘Kun je me vertellen hoe de stand is met de uitputting van het budget voor duurzaamheid?’
Peter: ‘Dat is ook toevallig, ik ben er net mee bezig. Bedoel je de stand onderaan de streep?’
Raadslid: ‘Precies. Wij hebben vanavond fractieoverleg en we vinden duurzaamheid een belangrijk onderwerp. Dus we willen ons goed voorbereiden op wat er komen gaat.’
Peter: ‘Dat snap ik. Het overzicht is terug te vinden in de jaarrekening die binnenkort verschijnt. Maar die is 150 pagina’s of meer en voor een leek soms lastig te doorgronden. De stand op dit moment is een tekort van x ton.’
Peter en het raadslid hangen op. ‘Wat leuk,’ denkt Peter nog, ‘dat dit raadslid zijn controlerende rol zo serieus neemt en bij uitstek interesse heeft in duurzaamheid.’
Wat volgt is een grote politieke rel in de gemeente. De fractie van het raadslid stelt raadsvragen aan de wethouder. Andere fracties boos, waarom wisten wij dit niet? Nog meer gedoe. Het is prijsschieten in de volgende raadsvergadering. De wethouder moet flink door het stof.
Het resultaat is 1 brok frustratie. Bij de raad, de griffie, het college en bij de collega’s. De krant smult ervan.
En dat allemaal door 1 telefoontje.
Had Peter dit kunnen voorkomen? En hoe dan?
Als het gaat om de samenwerking tussen politiek-bestuur en ambtenaren zit een ongeluk in een klein hoekje. Je let even niet op en alles escaleert. Met als gevolg: heel veel negativiteit en veel tijd gaat verloren.
Dat is zo zonde.
Veel ambtenaren vinden samenwerken met het college maar ingewikkeld. ‘Ik zou willen dat ik meer handvatten heb. Dat ik weet hoe het moet.’
Door incidenten zoals bovenstaand is de afstand tussen raad/Staten en ambtelijk apparaat de laatste jaren overigens fors gegroeid. Daardoor is het steeds ingewikkelder geworden om passend te adviseren. Met alle (vertragende) gevolgen van dien.
Om de samenwerking tussen ambtenaren en bestuur te verbeteren organiseer ik samen met twee anderen binnenkort iets heel gaafs. De anderen zijn twee ervaren toptrainers, die ook ambtenaar zijn.
We vullen elkaar perfect aan: Alexander (interim-gemeentesecretaris), Esther (leidinggevende sociaal domein) en ik (achtergrond fysiek domein en duurzaamheid).
Dit is wat we gaan doen:
Op 6 juni kun je aanwezig zijn bij het trainingsevent: Succesvol samenwerken met lk college. Leer in 1 dag de kunst van bestuurlijke sensitiviteit voor ambtelijke professionals.
Het trainingsevent duurt 1 dag en gaat je helpen om nu en in de toekomst prettig en succesvol samen te werken met welke bestuurder dan ook.
Als samenwerken met het bestuur jou soms verrast, of je tast af en toe zelfs volledig in het duister: dan weet ik dat je dit echt niet wil missen.
Lees er alles over via onderstaande link. Dan kun je jezelf direct aanmelden!
https://www.desuccesvolleambtenaar.nl/eventbestuurlijksensitief/
Zien we je 6 juni?
PS: met Peter en zijn portefeuillehouder liep het gelukkig toch goed af. Maar de gevolgen waren groot. Ook voor de organisatie, waar de afstand tussen gemeenteraad en professionals juist door dit incident fors vergroot is.
Op een stralende overheid,
Ester, Alexander en Esther